Innowacyjne ujęcie badań nad tańcem greckim.
Dotychczasowe badania nad tańcem greckim koncentrowały się wokół takich elementów, jak choreografia, kostiumy, okoliczności, w których tańczono, oraz jedność muzyki, słów piosenek oraz ruchu. Badano także punkty wspólne tańca i teatru oraz kwestie genderowe.
Głównym celem naszego projektu jest zaproponowanie innowacyjnego ujęcia badań nad tańcem greckim: skupienia się na istotnym miejscu styku kultury materialnej i symbolicznej. Meritum badań będą przedmioty używane („tańczone”) w tańcu.
W ramach projektu będziemy szukać odpowiedzi między innymi na następujące pytania badawcze:
W pierwszej fazie projektu (listopad 2013-marzec 2014) wypracujemy zestaw narzędzi metodologicznych, które umożliwią systematyczne podejście do materii badań. W dużej mierze będziemy korzystać z koncepcji Rudolfa Labana. Następnie podejmiemy próbę wprowadzenia teorii spoza domeny choreologii i przyjrzenia się ujęciom teatrologicznym. W takim podejściu konieczne stanie się spojrzenie na taniec tradycyjny jako na rodzaj performansu.
Następnie – do wiosny 2016 roku – będziemy zbierać dane, dla których stworzymy dobrze skonstruowaną bazę, dostępną przez stronę internetową. Otrzymane rezultaty zostaną wzbogacone o różne konteksty badawcze: porównanie z sytuacją w polskiej oraz bałkańskiej kulturze ludowej oraz z obecnością przedmiotów w tańcach starożytnej Grecji.
W trzeciej, ostatniej fazie projektu, który kończy się we wrześniu 2016 r. zorganizujemy w Warszawie konferencję podsumowującą nasze działania oraz przygotujemy publikację zawierającą wyniki badań.
Projekt będzie realizowany w ścisłej współpracy z greckim partnerem, będącym inicjatorem projektu – Teatrem Tańców Greckich Dora Stratu , który od 60 lat zajmujący się greckim tańcem tradycyjnym.