Innowacyjne ujęcie badań nad tańcem greckim.
Wydarzeniem, które okazało się inspiracją dla projektu, było przetłumaczenie, zredagowanie i wydanie książki Alkisa Raftisa Świat tańca greckiego. Publikację przygotowali studenci i pracownicy Pracowni Studiów Helleńskich IBI AL UW (obecnie Wydział „Ares Liberales”) we współpracy z Towarzystwem Przyjaciół Grecji. Obecnie dystrybucją książki zajmuje się wydawnictwo Greckie Klimaty. We wstępie do tłumaczenia Świata.. tak charakteryzowaliśmy taniec grecki:
Być może dla większości z nas pierwszym kontaktem z tańcem greckim nie jest scena wieńcząca film Grek Zorba, w której udający Greka Anthony Quinn na kreteńskiej plaży uczy tańczyć swojego angielskiego przyjaciela. Raczej przywozimy dobre wspomnienia o tańcu z wakacyjnego pobytu w Grecji, gdzie podczas „wieczoru folklorystycznego” zostaliśmy wciągnięci przez Greków do korowodu. Lub poznajemy taniec na kursach, które na przykład w Warszawie prowadzą o wielu lat członkowie Towarzystwa Przyjaciół Grecji.
Tak czy inaczej taniec grecki ma w sobie coś pociągającego. Wystarczy zaledwie parę minut, by dołączyć do szeregu tańczących i wraz z nim zacząć stawiać rytmiczne podobne kroki (z drugiej jednak strony bardziej zaawansowane tańce i figury mogą śmiało rywalizować w stopniu trudności z irlandzkim céilí). Kolejne parę minut i stopy poruszają się same, a my dzielimy radość wspólnego korowodowego tańca (ale to solowe, improwizowane występy uważane są za szczyt wirtuozerii). Dochodzi do tego jeszcze orientalna muzyka, niecodzienne rytmy i wcale nie trzeba się dziwić popularności tańca greckiego.
Taniec tradycyjny odgrywa ogromną rolę w kulturze greckiej. Choć istnieją państwa z większą ilością zespołów tanecznych, rzadko taniec towarzyszy ich mieszkańcom w codziennym życiu. Grecy tańczą na co dzień i od święta: na odpustach, weselach, w tawernach, a nawet w przydomowym ogródku z okazji spotkania z przyjaciółmi. „Po grecku” tańczą także przedstawiciele innych narodów, uczą się tradycyjnych tańców albo w swoich krajach, na specjalnych lekcjach i w zespołach folklorystycznych, albo przyjeżdżają do Grecji na kursy i seminaria.